Leselukke - bokbloggen min

I haust såg eg over skal (kanskje)-lese lista mi og oppdaga at boka GUDS BARN av Lars Petter Sveen stod der. Forfattaren var for meg ukjent. Tittelen minna meg om religiøs litteratur. Ikkje hugsa eg kven/kva som hadde frista meg til å notere denne ned heller. Men eg kunne jo lese vaskeseddelen før eg fjerna ho frå lista, tenkte eg og eit lite blikk der førte ikkje boka av lista, men over på Kindlen min. For ei bok! Eg har ikkje bare lese ein roman, eg har gått saman med desse menneska, grubla og undra meg. Boka startar med eit sitat frå evangeliet etter Johannes. "Det er mykje anna som Jesus har gjort. Skulle det skrivast opp, kvar ting for seg, trur eg ikkje heile verda kunne romma dei bøkene som då måtte skrivast." Ok. Det er vel utømmeleg det som kan skrivast og fabulerast rundt livet i Palestina på Jesu tid. Kva er så annleis med denne? Her slepp vi ikkje unna. Boka handlar om oss og vår tid, sjølv om heile forteljinga altså er om det som skjedde for

Endeleg var det min tur til å oppdage Helga Flatland. Flatland debuterte med romanen: "Bli hvis du kan. Reis hvis du må" i 2010. For ein debut! Deretter kom: "Alle vil hjem. Ingen vil tilbake" og den siste i triologien: "Det fins ingen helhet" Dei var fem gutar i ein klasse i ei bygd. Så flyttar den eine og dei er fire igjen. Vi får glimt frå oppveksten deira. Foreldre som ikkje snakkar saman. Om presset til å overta garden, sjølv om ein ikkje har odelsretten. Far som overser ho som har odelen og som verkeleg har lyst til å drive gard. Vi møter ein ung mann som forstår at han ikkje er på jentejakt, men liker ein annan gut. Vi møter han som som ikkje greier å akseptere at han er annleis. Vi møter han som alltid må vinne når dei konkurrerer. Venskap. Avstand. Alt som ikkje blir sagt. Alt dei ikkje får til å seie. All lengt. Ønske om å bli forstått. Tarjei, Trygve, Kristian og Bjørn reiser ut. Langt ut. Dei verver seg og dreg til Afghanistan. Bare