Leselukke - bokbloggen min

Patti Smith segla forbi syttiårsdagen sin (30.12.2016) og inn i det nye året med konfetti opp til anklane. Men før det må ho gjennom Apens år 2016. Det er dette året verda blir merkelegare og merkelegare. USA, fridomslandet for mange, vel ein ny president. Ikkje akkurat ein Patti Smith ønska seg. Vi andre er vel framleis litt mållause til det som skjer. Mista verda USA? Men så var det apens år, altså namnet på året etter kinesisk astrologi. Og Patti Smith. Eg innrømmer at eg ikkje er så vandrande innan punkrock så ho var ukjend for meg. Heilt til eg for nokre år sidan såg ho på tv. Trur det var Skavlan. Eg blei fascinert. For ei kvinne! Eg fann Sanka ull og blei dregen inn i landskap mellom draum og kvardag. Seinare fekk eg M.Train i gåve fordi boka hadde fått gjevaren til å tenke på meg. Då las eg på ein ny måte og tenkte på Patti Smith på ein annan måte. Eg fann musikken. Her var det noko som gjorde meg lyttande. Eg har lese Just Kids, ei bok eg ikkje har blogga om, men det skal eg

 Eg blir litt mo i knea av desse litterære islendingane. Her dreg dei på fiske med Dante i sekken. Fell i stavar over eit dikt midt i fileteringa og samstundes er livet så innvikla å finne ut av. "Fiskene har ingen føtter" og "Omtrent på størrelse med universet" er to bøker om Ari, livet i dag, forfedrane og formødrene hans. Begge er samla i boka "Romanene om Keflavik"  Eg har lese fleire bøker av Jón Kalman Stefánsson ( Gutten , Sommerlys og så kommer natten , Historien om Ásta ) og det er stor lesefryd kvar gong. Det var desse romanane òg. Eg flytta til Keflavik i tankane ein periode. Drog på fiske, var fortvila med med kvinnene som såg at fisket åt opp draumane. Samstundes som fisket var så viktig for den unge nasjonen. Sjansen til å greie seg sjølv, trass alt. Og eg heia på desse unge mennene med draumar og dikt i seg. I Keflavik hadde amerikanarane militærbase. Det var eit svik å jobbe der, samstundes som det òg var ein draum om fridom der. På basen h