Men så kom pandemien og nedstenginga. Elena Ferrante hadde skrive dei tre førelesingane allereie, så i november 2021 blei dei framførte i Teatro Arena del Sole, Bologna. Skodespelar Manuela Mandracchi framførte førelesingane. Elena Ferrante er jo, som kjent, eit pseudonym for ein italiensk forfattar vi ikkje veit kven er.
I desse tre føredraga tar ho for seg det vanskelege med å få tankar til skrift. Alle dei kloke tankane som ikkje blir til meir enn ein setning. Ho søkjer blant forfattarar som har skrive om det vanskelege med å finne dei rette orda og å frigjere seg frå konvensjonane samstundes som ein held seg "innanfor margane".
Med meir eller mindre hell lagar vi fiksjonar, ikkje fordi det fiktive skal arte seg som sant, men fordi vi prøver å uttrykke med absolutt truskap den mest useielege sanninga
Ferrante fortel om tankar og arbeidet med å skrive Napoli-kvartetten og Dei vaksnes løgnaktige liv . Det å ha vakse opp med at det er litteratur av menn som er stor litteratur og at kvinnespråket ikkje har den rette tyngde, gjer at ho leitar ekstra etter å finne orda, sanninga i fiksjonen.
Det følgjer òg med ei ekstra førelesing om Dante. Den var ekstra interessant om synet på Beatrice.
Dette er ei lita bok som kanskje har størst interesse for dei som er særleg opptatt av språk og bruk av dei enkelte orda. Kva tyder dei? Kvifor brukte eg akkurat det? Og kva skjer i ei omsetting eller gjendikting? Finn dei det rette ordet eller går noko tapt?
Førelesingane er:
- Smerta og skrifta
- Akvamarin
- Historier, eg
- Dantes ribbein
Eg tilrår.
---
Forfattar: Elena Ferrante
Omsett frå italiensk av: Kristin Sørsdal
År: 2022
Forlag: Samlaget