Får så Cleave dette til?
Vi møter Little Bee som kjem seg til England 14 år gamal. Ho hamnar på eit interneringssenter og er der i 2 år. Kjem seg ut derfrå på eit lite truverdig vis, men ok. Finn fram til eit ektepar ho har møtt i Nigeria. Og etter det byrjar det jo å skje ein del.
Forfattaren har sterk trong for detaljar, veldig detaljerte til og med. Ôg når det ikkje er behov for det i det heile. Td. når du leitar fortvila etter eit barn, ville du då tenkt på at den kvinna som sit på teppet der du spring forbi har farga håret og har flisete tuppar??? Kanskje Sarah, men veldig få andre...
Little Bee sine formuleringar og tankar slit eg med å godta som ein 16 åring med sterke traumer. Verkar meir som forfattaren sitt behov for å fortelje kor flink han.
Slutten, nei den skal eg la vere å seie noko om.
---
I starten tenkte eg at det nok er eg som irriterer meg over dei to kvinnene som les. Har dei barnslege røyster, er det den lyse austnorsken? Etter kvart så blei eg meir og meir overtydd om at det ikkje er stemmen til Petronella Barker eller Heidi Gjermundsen Broch som irriterer. Det er språket.
Så altså ikkje ei bok eg vil seie LES om. Finn deg ei anna bok. Eller les og fortell meg ka du opplevde.