Eg hamna litt tilfeldig på bokbad i St.Petri kyrkje i Stavanger. Der samtalte prest Silje Trym Mathiassen med prest og forfattar Elisabeth Thorsen. Eg var litt skeptisk. Roman frå koronaåret. Så tett på. Men tittelen var så fin. og samtalen frista meg til å ta boka med meg heim.
Newton brukte et prisme. Det gjør også jeg. Men prismet mitt er så mye mer uhåndterlig, føler jeg. Det er av et annet slags glass, liksom, men har den samme skjørhet.
Silje Trym Mathiassen og Elisabeth Thorsen |
Det er annerledes å se på verden når man er en gruppe. Å møte virkeligheten alene er så mye mer sårbart. Men også mer sant, på en måte.
Veit du kva eit scutoid er? Det visste ikkje eg. Ikkje kva abjeksjon var heller. I tillegg blei eg betre kjent med Isaac Newton og lyset, Kierkegaard og Arvo Pärt. Sett deg ned og lytt til "Spiegel im Spiegel". Den er boka på mange måtar.
Skäms inte för at du är människa, var stolt! Inne i dig öppnar sig valv bakom valv oändligt. Du blir aldrig färdig, och det är som det skall (Tomas Tranströmer)
Eg kunne ha skrive langt om alle tankane som kom mens eg las, men det ville blitt ei historie om mine kjensler i 2020. Det treng vi ikkje her. Kanskje boka får igang mange tankar hjå deg òg?
Eg tilrår.
---